lunes, 26 de mayo de 2014

C22 - Si alguna vez ofendí a a Dios


Se eu a Deus algum mal mereci,
gram vingança soub'El de mim prender:
ca me fez mui bõa dona veer
e mui fremos'e ar fez-me des i
que lhe quis sempre doutra rem melhor;
e pois mi aquesto fez Nostro Senhor,
ar fez ela morrer e leixou-mi

viver no mundo; e mal dia naci
por eu assi eno mundo viver
- u Deus sobre mim há tam gram poder
que m'eno mundo faz viver assi
sem ela; ca bem sõo sabedor
d'haver gram coita mentre vivo for,
pois nom vir ela que por meu mal vi!

E por meu mal, amigos, nom morri
u eu primeir'oí dela dizer
que morrera; ca podera perder
vedes qual coita per morrer log'i:
a coita de quantas Deus fez maior,
em que vivo polo seu amor,
pero que nunca bem dela prendi.




VERSIÓN:

Si alguna vez ofendí a Dios, gran venganza supo Él tomar en mí: pues me hizo ver a una dama muy hermosa y de buena condición, y desde entonces ha hecho que la amase siempre más que a cualquier otra cosa; y después que esto me hizo Nuestro Señor, ahora la hace morir y me deja a mí

vivir en el mundo; y miserable de mí, porque así vivo en el mundo, cuando Dios sobre mí tiene tan gran poder que me hace vivir en el mundo así, sin ella. Porque bien sé que mientras viva sufriré gran dolor, pues ya no veré a quien vi para mi desgracia.

Y para infortunio mío, amigos, no morí cuando, por primera vez, escuché, que ella había muerto; porque ved qué dolor podía haber perdido si hubiera muerto tras ella: el mayor dolor de cuantos creó Dios, en el que vivo por su amor, aunque de ella nunca tuve favor alguno.



No hay comentarios:

Publicar un comentario