viernes, 23 de mayo de 2014

C16 - Amigos míos, en lo sucesivo os quiero contar


Meus amigos, oimais quero dizer,
a quantos me veerem preguntar,
qual est a dona que me faz morrer,
ca nom hei já por que o recear;
e saberám qual dona quero bem;
direi-a já, ca sei que nulha rem
nom hei por en, mais ca perç', a perder.

E que mais hei de que perç'a perder?
O corpo perç'e, quant'é meu cuidar,
nom há i mais, nem posso mais saber, 
nem moor perda nom poss'eu osmar.
Maila dona por que moiro, bem
lhi faz Deus tanto, quant'eu já per rem
nunca direi, nen'o seu parecer.

Ca tanto a fez Deus bem parecer
sobr'outras donas e melhor falar
sobre quantas eu pud[e] i veer,
que direi mais e pês a quem pesar: 
mui maila fez valer em todo bem,
ca lhi fez El que lhi nom míngua rem 
de quanto bem dona dev'haver.



VERSIÓN:

Amigos míos, en lo sucesivo os quiero contar, a cuantos me han venido a preguntar, cuál es la dama por la que muero, porque ya no hay por qué temer y sabrán cuál es la dama que amo; revelaré por fin quién es, pues sé que, aunque nada obtengo con ello, nada tengo que perder.

¿Y qué más tengo que perder? Pierdo la vida, según pienso, no hay nada más, ni puedo saber más, ni pérdida mayor puedo imaginar. Que a la dama por la que muero, tantos dones le concedió Dios, que soy incapaz de nombrarlos ahora, ni siquiera su rostro.

Porque tan hermosa la creó Dios sobre las otras damas, y de mejor elocuencia sobre cuantas yo pude ver, que diré más, pese a quien pese: mucho más la hizo valer en todas las cualidades, puesto que la creó Él, que no escatima en nada de cuantas cualidades una dama debe tener.



No hay comentarios:

Publicar un comentario