Senhor, per vós sõo
maravilhado,
porque vos pesa de vos
bem querer; e a Deus devo muit'agradecer
porque mi a esto, senhor, há chegado:
que vos vejo, por vos preguntar en
e por vos ar dizer log'outra rem:
ca vos nom quero bem pelo meu grado!
Mais, mia senhor, fui
desaventurado
u me vos Deus fez
primeiro veer, que me nom fez log'i morte prender;
ca per aquesto fora eu guardado,
ou por perder, senhor, entom o sem:
ca nom temera vós despois, nem quem
hei a temer por vós, mao pecado!
E, mia senhor, por
Deus, que mais loado
fez vosso prez pelo
mundo seer e vós das outras donas mais valer,
pois eu, cativo, desaconselhado,
sen'o meu grado vos quero gram bem,
dizede-me: por que vos pesa en?
Quand'eu, senhor, que mal dia fui nado,
nom atendo de vós, por
que me vem
muito de mal, mentr'eu
viver, por en senom desej'e afã e coidado.
VERSIÓN:
Me sorprendéis, Señora, pues os molesta ser amada, y a Dios
tengo mucho que agradecerle, porque a esto, señora, me ha conducido: que al veros os preguntaré el motivo y también os diré algo más: que no os amo por
gusto.
Que fui desafortunado cuando Dios me hizo veros
por primera vez, mi señora, que no me hizo morir de inmediato, que morir, o el haber
perdido el juicio entonces, me hubiera salvado, señora: que así después no
tendríais que temer, ni temer yo por vos, infeliz de mí.
Y gloria a Dios, mi señora, que hizo de vuestras cualidades
las más alabadas en el mundo y las más valiosas de entre el resto de las damas;
aunque yo, desgraciado, miserable, os amo contra mi voluntad, decidme, ¿por qué
os molesta? Cuando yo señora, que en mal día nací,
nada espero de vos, porque me causa mucho mal, que mientras viva no deseo ni tristeza, ni tormento.
No hay comentarios:
Publicar un comentario